Camping met viswater
Op Camping de Watermolen vind je twee visrijke vismeren. Het eerste vismeer is bij het recreatiemeer. Aan de westkant bevindt zich de visvijver, waar snoeken, karpers en vorentjes zitten. Hier kan je de hele dag door vissen, zelfs zonder vispas. Doordat het een uitgegraven meer is, zit er weinig begroeiing in, en is het erg makkelijk vissen.
Naast dit viswater kan er eventueel (vanuit de accommodatie) ook in de Pingo(ruïne) een hengel uitgezet worden. Dit meer stamt uit de laatste IJstijd; de ijskap is gesmolten en het restant wat over is gebleven is dit natuurlijke meer.
Er staan drie Waterchalets aan het viswater, met een terras waar vanaf gevist kan worden met een hoge waterstand. In de zomer kan het door de lagere waterstand en de natuurlijke begroeiing in dit meer soms best een uitdaging zijn om hier te vissen en adviseren we om uit te wijken naar het andere vismeer, dat tegenover het zwemmeer zit.
Beide meren zitten vol met karpers en snoeken en de visliefhebber kan zichzelf uren vermaken met de hengel.
Voor gasten van de camping is het vissen in het viswater of in de Pingo gratis. Wanneer je voor een dagje wilt komen, dan betaal je €2,00. Je kunt hiervoor een kaartje halen bij de receptie/bistro van de camping.
Informatie over Pingo (ruïnes)
Een Pingo is een bolvormige heuvel die ontstaat in een gebied met permafrost waar door het uitzetten van bevroren grondwater een laag bevroren grond wordt opgetild. Een oude naam voor een Pingoruïne is gletscherkom. De eskimo’s gaven de naam Pingo, wat ‘heuvel die groeit’ betekent.
De kern van een pingo, die soms nauwelijks kleiner is dan de totale pingo zelf, bestaat uit een lensvormig lichaam van zuiver IJswater. Pingo’s worden tot 90 meter hoog met een doorsnede van soms meer dan 2 kilometer en zijn meestal rond of ovaal van vorm.
Door het scheuren van de bovenlaag wordt de ijslaag blootgesteld aan de zon en dan kan een krater of meer ontstaan. Als het klimaat warmer wordt, bijvoorbeeld aan het einde van een IJstijd, blijft van een pingo een cirkelvormig meer of krater over die pingoruïne wordt genoemd. Deze worden na het afsmelten van het ijs langzaam opgevuld met veen. Dit opvullen kan vele duizenden jaren in beslag nemen. Doordat in het water in pingoruïnes veel pollen en zaden van planten terechtkomen, wordt in het veen informatie opgeslagen over de vegetatie.